Pierwsza wzmianka o zamku Rogowiec pochodzi z dnia 8 września 1292 roku. Zbudowany z rozkazu Bolka świdnickiego pod koniec wieku XIII zamek pełnił funkcję kasztelanii.
W wyniku wojen został zdobyty przez władców Czech prawdopodobnie w 1345 r. Znaleziska archeologiczne i przekazy pisane potwierdzają, że zniszczenie zamku nastąpiło w latach 1470-1483 w czasie wojny o Śląsk. Mogło się to wydarzyć w roku 1475 w czasie wyprawy Macieja Korwina, króla Węgier i Czech przeciwko opozycyjnie nastawionej szlachcie z południowej części księstwa świdnickiego, szlachcie o sympatiach projagiellońskich. Do zniszczenia zamku Rogowiec mogło dojść także w trakcie kolejnej wyprawy w 1482 roku przez stany śląskie i łużyckie przeciwko największemu opozycjoniście na tych terenach – Schellendorfowi. W tym samym roku został zdobyty zamek Książ, który był główną rezydencją rodu Schellendorfów mającego we władaniu także zamek Rogowiec. Przed zniszczeniem zamku w XV wieku nastąpiła jego rozbudowa i z racji swojego położenia Rogowiec pełnił funkcje fortecy. Zamek miał brukowany dziedziniec, wieżę obronną, składał się także z takich pomieszczeń jak wapiennik, kuźnia i kuchnia.
Ze szczytu Rogowca rozpościera się rozległa panorama na Sudety Środkowe z dominującym Chełmcem i Borową, a dalej na zachód rozpościera się widok na Śnieżkę i Karkonosze. Z przeciwnej strony szczytu widać krajobrazy Gór Suchych i Sowich, a u dołu w rozległej kotlinie widzimy Głuszycę.
